Op in ronde 2

Gisteren begon blok 2 dus... op naar Groningen voor een rondje bloed prikken, gesprek arts en chemo-infuus.

Bloed prikken verliep (zoals gewoonlijk) weer soepeltjes, dus time-to-kill...we moeten immers nog een dik half uur overbruggen tot aan het gesprek met de arts.
Geen probleem in de luxe wachtruimte boven. Ook nu wil de laptop daar niet meewerken, dus besluiten we weer achterover te hangen in een relaxstoel. Ger trekt aan het hendeltje en.....knalt keihard achteruit in ligstand. Au! Die ondingen zijn nog een gevaar voor je rug zeg!
Nu is het chillen echt ff nodig, want dit was niet fijn.

Nou goed, na een kop thee en een plakje ontbijtkoek, gaat het weer oke en is het tijd om naar beneden te vertrekken, want de uitslagen zullen zo langzamerhand wel binnen zijn.

Ook nu duurt het weer iets langer dan verwacht, maar dan staat daar toch onze vriendelijke arts voor onze neus.
Goed nieuws; de bloedwaarden zijn wederom stabiel gebleven, dus de chemo lijkt te doen wat hij moet doen. Maar ze was vergeten door te geven dat er nog op eiwitten onderzocht moest worden, dus er moet straks nog een buisje bloed afgenomen worden. Prima, kan toch zo even bij het infuus enzo?
Daarnaast nog even doorgebabbeld over de medicatie, waar ook nog wat aangepast moet worden. Dit maal in Gerbrand voordeel, want hij hoeft nu geen 7 pillen meer te slikken 's ochtends. Er gaan er 2 af.

We hebben nog een klein uur over, voordat Ger naar het dagcentrum moet voor het infuus. Lunchtijd!
Bij 1 van de restaurant/tearoom-achtige dingen besluiten we te kiezen voor een omelet. Lekkerrrrr.
Met een goed gevulde maag gaat Gerbrand naar boven en gestrekt op bed met een infuus in zijn arm. Ik besluit met de GPS toch even richting centrum te wandelen naar de "Oalde Grieze". Onder de dreunende klanken van de kermis (vreselijk....) weet ik de geocache makkelijk te vinden. Ik blijk nog zat tijd over te hebben en besluit nog ff op bezoek te gaan bij een andere geocacher die hier in Groningen werkt. Hij moet ergens in de Herestraat zitten en het is me wel uitgelegd naar welke winkel ik moet uitkijken, maar toch.....
Ach, de zoektocht was het waard, want de koffie was heerlijk en het gezelschap goed :)
Ik besluit gelijk de mini-multi van de Herestraat ff op te zoeken voordat ik weer terugwandel naar het UMCG.

Op het dagcentrum aangekomen vraag ik waar Gerbrand ligt en net op het moment dat ik de afdeling op wil, komt hij naar buiten. Wat een timing!
Onderweg naar de auto vertelt hij me dat zijn lijf geen zin had om bloed af te geven. Ik kijk even vreemd, maar krijg al snel de rest van het verhaal; Zoals ik al vermelde, er moest van de arts nog een extra buisje bloed afgenomen worden. Die boodschap was ook keurig overgekomen bij het dagcentrum en via het infuus zou dat zo even gaan toch? Deze zat al keurig in de linkerarm, dus dat doen we ff....
Dacht je! De stroming naar binnen was prima, maar bloed naar buiten het buisje in? Vergeet het maar.
Nou ja zeg! Lachend zegt Ger nog "jullie hebben genoeg gehad, mijn lijf geeft niet meer vandaag". De goden verzoekend, want als er in zijn rechterarm geprikt wordt, lukt het in eerste instantie ook niet!
Na een paar keer en wat gefriemel (zoals Ger dat noemt) komt de doorstroming toch op gang en kan er eindelijk een buisje bloed richting laboratorium vertrekken. Gerbrand had er wel lol om.....of de zusters het grappig vonden weet ik niet.

Naar huis, kinderen ophalen bij vrienden en op naar vandaag!

Vandaag worden onze tegels in de voortuin gelegd door Johan :) 's Middags komt Jan ook nog even helpen, dus die klus gaat vandaag geklaard worden!
Mijn dag bestaat ondertussen uit: Was aanzetten, boodschappen doen, vaatwasser uitpakken, hond uitlaten, met Dylan naar zwemles, was ophangen, droger aanzetten, eten, Dylan naar vriendje brengen, even naar de bouwmarkt voor hout voor een hekje, Ger en Angel naar Peelo brengen voor een activiteit in het buurthuis, ff chillen om daarna weer naar de bouwmarkt te rijden voor 6 zakken ophoogzand, met kids naar de patatkraam, zelf boodschappen doen, koken starten (zuslief nam dit over), buiten spullen opruimen, eten, Ger en kinderen weer naar buurthuis brengen voor de kinderdisco, thuis het laatste beetje opruimen, koffie drinken, zus en zwager uitzwaaien en weer naar het buurthuis rijden om mijn gezinnetje op te halen. Ik zie nu bij de anderen ook duidelijk hoe moe we zijn.

Gisteren was voor mij ook vermoeiend, maar vandaag erbij, plus het feit dat we beide ontzettend beroerd slapen.....ik ben er ff klaar mee. Klaar met glimlachen, vriendelijk blijven, mijn mond dichthouden, geduld opbrengen, kop d'r veur en doorgaan, klaar met goed bezig zijn  etc. etc. Het is maar goed dat het avond is en ik me terug kan trekken in mijn eigen bed. Ik ben zelf even OP in ronde 2. Morgen nix nax nada.

1 ding is wel zeker; ik ben ook vandaag weer dankbaar voor de geboden hulp. Wat een mooi resultaat!