Afspraken

Tja...vandaag maar eens begonnen met een flinke wandeling samen met Laddy. We gaan dan direct maar even plantjes water geven bij een huis waar de bewoners op vakantie zijn. Een mooie reden om even de tijd te nemen om de wind om mijn hoofd te laten waaien. Ook nu ben ik niet geweldig wakker geworden en voel me moe.

Niks moet, we kunnen eventjes doen wat we willen, dus Laddy en ik genieten op en top. Tijdens deze wandelingen kan ik mijn gedachten de vrije loop laten en besef dan telkens weer in welke onzekerheid we nu leven. Zeker nu eigenlijk iedereen om ons heen wel op de hoogte is en de vragen wat minder worden, kan ik ook de tijd nemen om hierover na te denken. En dit is goed, want tijd om echt iets te verwerken heb ik niet veel gehad.

Het is duidelijk wat de afloop zal zijn, maar de tijd er naar toe? Niemand weet hoe lang, hoe zwaar, welke paden we gaan lopen. Momenteel voelt het voor mij nog steeds als de echte nachtmerrie, zoals iemand het een tijdje terug noemde. Elke ochtend wakker worden, mijn ogen open doen en dan weer het besef.....het is echt, geen foute droom helaas.

En ook alles kan elke dag veranderen, dus we leven bij de dag....

Na mijn wandeling kom ik thuis en zie een brief met het logo van het UMCG in de brievenbus hangen. Ik open het en zie...dat we alsnog vrijdagmiddag richting Groningen mogen (of zal ik zeggen moeten? Want ik sta niet echt te juichen bij een extra afspraak) Nu voor een echo van de nieren.
Gelukkig zijn er buren die dan kunnen helpen, want tja....vrijdag worden de tegels ook geleverd.

Goed, we kunnen weer terug in ruststand tot ongeveer half 4. Eind van de middag staat er een gezinsuitje op de planning. Nou ja, uitje? We mogen op controle-bezoek bij de tandarts.
Niet echt mijn favoriete plek om te zijn, maar gelukkig zijn ze erg geduldig met deze angsthaas.
De kinderen vinden het in ieder geval wel een leuk iets en zitten vrolijk in de stoel. Gelukkig maar!
En wederom lopen we weer naar buiten met een vollere agenda dan voorheen:
Angeline voor orthodontist en ik voor mondhygienist (ja ja, stoppen met roken doet wonderen voor je tandvlees...aardig gevoelig af en toe) en een mini-gaatje. Dat valt weer mee dus.
Gerbrand zal straks in het UMCG een afspraak rijker zijn, vanwege dezelfde reden als bij mij. Maar in zijn geval was het beter om naar de mondhygiënist in Groningen te gaan.
Prima...regelen we ook wel weer.

Ook nu is wel te merken dat Gerbrands conditie niet goed is en wat de effecten van de chemo kunnen zijn. Uiterlijk zie je weinig, maar zo maar wordt hij wat bleker en begint te zweten, zonder iets te doen. Terwijl hij zich niet inspant. Ook dan worden we weer met de neus op de feiten gedrukt.

En ja, dan is vandaag een rustige dag te noemen, zowel met afspraken als op emotioneel vlak..... op naar morgen met (ja echt waar!) een lege agenda!