woensdag 27 mei 2015

Als ze me missen....

Tja....wat moet ik nou met dat oude liedje van Nico Haak in mijn hoofd? Nee, neem dan deze....



Want ja ha ha....afgelopen zaterdag mocht ik het beleven! Echt waar!
Ik ben zowaar 40 jaar....en voel me geen dag anders.

Lekker wat visite gehad en na een relaxte zaterdag, was het ook wel tijd voor een zondag met hetzelfde gevoel. Met Gerbrand ging het ff lekker, dus kon hij even met een stel richting het Paterswolse meer.....bootje varen en cachen. Hij heerlijk aan het roer genieten! En zonder mij weg is vast ook wel eens een aangename afwisseling. 
En ik ondertussen thuis genieten van het mooie weer en ons mini-tuintje uitbreiden met heuse aardbeienplantjes, dankzij lieve buren die me wat cadeau hadden gegeven. Gelijk even wat sla en komkommer "op kweek" gezet in de mini-kas. Ben benieuwd!

Diezelfde buurtjes nodigden ons spontaan uit om bij hun wat mee te pikken van de BBQ. Daar zeg ik geen nee tegen! Met mega-bolle buiken komen we 's avonds weer in huis...toch een beetje "te" geweest? Ach...nachtje slapen kan wonderen doen.

De volgende ochtend heeft Gerbrand toch weer last van zijn maag en wederom een slechte stoelgang. Oef, wat een gepuzzel om de juiste hoeveelheid movicolon te nemen.....2 zakjes was eigenlijk te veel (hielp wel als een tierelier....iets te goed zeg maar), maar 1 zakje poeder blijkt ook niet voldoende. De klachten zijn er immers weer.

Dan maar rustig aan vandaag. 's Middags komt mijn oudste broer nog even op visite en omdat Ger ook nog licht hoofdpijn aangeeft besluiten wij er even op uit te gaan. Kids zijn lekker aan het spelen en zo kunnen wij een geocache-wandeling maken. Stiekem hebben wij het voor elkaar....we laten Pasen en Pinksteren op 1 dag vallen! Op 2de pinksterdag gaan wij de serie "Paaseieren zoeken" bij langs. Na een wandeling van ongeveer 6 km komen we weer bij de auto terug. Lekker.

Thuis zie ik iets wat me zorgen baart, want de hoofdpijn lijkt erger te zijn geworden en Ger voelt zich niks niet lekker. Thermometer geeft totaal geen koorts aan, maar toch. Weer die twijfel; wanneer neem je contact op met het ziekenhuis? 
Nadat mijn broer richting huis is vertrokken, breng ik de kinderen naar bed en als ik beneden kom zie ik Gerbrand ook slapen.
Slapen lijkt me nu wel goed, ook zelf kan ik wel wat extra slaap gebruiken. Op naar morgen dan maar en ik kus mijn "prins" wakker....naar bed, naar bed, zei Duimelot!

Dan is het weer dinsdag. De kinderen weer naar school, opvang voor tussen de middag is geregeld en ook na schooltijd gaan ze naar de gastouder, dus hebben wij rustig de tijd. Om 11 uur moeten we namelijk weer in Groningen zijn voor een infuus. Dit keer voor APD, ter ondersteuning van de nieren. Wanneer Gerbrand aangeeft nog steeds zo'n last te hebben van zijn maag, geeft de verpleegkundige al aan waar wij aan dachten; toch standaard overgaan naar 2 movicolon per dag...beter te makkelijk naar het toilet, dan dit soort ongein. Toch gaat ze in overleg met een arts of we in dit geval de spuit Bortezomib niet moeten overslaan ivm de huidige klachten.
Het duurt en het duurt maar....de APD is doorgestroomd, het spoelen is ook bijna klaar. En dan heeft de verpleegkundige eindelijk een arts gesproken. De injectie slaan we vandaag over.

Voor vandaag niets in de planning. Kinderen naar school, Gerbrand beneden rusten en ik een rondje hardlopen en daarna boven in het "atelier" creatief bezig...lekker schilderen.

Goed, dit was zo ongeveer de strekking van de afgelopen dagen. Of je het gelooft of niet; ik heb het als een bijna normaal weekend ervaren.  

Oh ja! Nico Haak!!!!

Door de afgelopen dagen was een draadje gespannen...een visdraadje. Op mijn verjaardag begon het; de 2 buurmannen G en J begonnen over vissen. We hebben nog een hengel, die we een tijd terug hadden gekregen en daarnaast nog een werphengeltje met wat haakjes e.d. 
Het plan was geboren: beide heren samen rustig zitten aan de waterkant starend naar hun dobbertjes in het water (voor de goede orde: ik heb geen idee waar ik over praat nu).
Visvergunning regelen en gaan toch?
Niet helemaal, want nog extra materiaal bleek nodig...."echt? Oh, maden bedoel je? We kunnen toch ff "pieren wuppen?".... even dacht ik terug aan mijn jeugd, waar mijn toenmalige buurjongetje speciaal voor mij een regenworm op at. (Jakkie) Geen winkel open, dus helaas nog even geduld heren.

De dag erna krijgt Ger bij het vaartochtje een viskoffer aangeboden met nog wat extra spulletjes. Dit halen we op dinsdag na het ziekenhuisbezoek op. Weer thuis gaan de buurmannen op zoek naar een winkel met maden (oh bah...). Gelukt!
Dus wat is nu de clou? Mocht je Ger thuis missen....dan is ie vast vissen!

We hebben nu de rustweek van het chemoblok. 
Nou ja, rust? Morgen mag ik me zelf melden bij de huisarts voor een niet zo fijn onderzoekje... Beter laten checken, dan een evt. baarmoederhalskanker laten sudderen toch? Jippie, ik ben 40! 
En volgende week is het avondvierdaagse-week...4 avonden op pad met Angeline. :D






Geen opmerkingen:

Een reactie posten