Nivea

HUH??? Wat moet ik nu met een titel als deze? De witte creme zijn we allemaal wel mee bekent waarschijnlijk, maar met de afkorting?
N.i.v.e.a.......Niet Invullen Voor Een Ander...

Niet invullen wat de ander wel zou kunnen denken, voelen, ervaren etc. En weet je wat gek is?
We doen het allemaal, niemand uitgezonderd...echt niet! Hoe harder je roept: "nee hoor, dat doe ik niet", hoe meer ik inwendig loop te grinniken. Laten we onszelf niet voor de gek houden. (Oeps Jo...een beetje de N vergeten in dit laatste stukje?)

Zelf ben ik ook een goed voorbeeld; afgelopen week heb ik mezelf herhaaldelijk op de vingers getikt!
En dat is ook de reden waarom ik een aantal dagen getwijfeld heb of ik dit blog zou schrijven; Wat zou een ander wel niet denken? Kan iemand zich aangevallen voelen misschien?
Maar aan de andere kant; "Waarom zou ik dit niet op mijn blog kunnen zetten? Het is toch mijn gevoel? En ik vertel over mijzelf en niet over een ander"

Gerbrand begon aan zijn nieuwe kuur en kreeg in eerste instantie last van een beroerd gevoel op zijn maag...gelukkig hoor ik hem na een paar dagen er niet meer over. En ik merk ook dat hij wat meer aan zijn conditie wil doen. Want tja....die had met die hitte een behoorlijke knauw gekregen.
Dagelijkse ommetjes/wandelingen en inmiddels ook aan de slag met een fysiotherapeut om wat te trainen.

Feit is dat zijn spieren "slap" zijn en conditie achteruit is gegaan, maar ik betrap mezelf erop dat ik te voorzichtig/beschermend wil zijn en ben. Ik ga ervan uit dat Ger niet alles kan volhouden en dat ik daardoor de neiging heb om wat te veel tegengas te geven zeg maar....

Stel dat hij een wandeling wil maken van 5 km? Tja, ik krab mezelf even flink achter de oren, want hij loopt zo snel te hijgen en te puffen.....dat houdt hij echt niet vol!.........
Zie je? Daar heb je het al. Waarom zou hij het niet volhouden??? Hij heeft al meerdere malen laten zien dit best te kunnen, als hij maar in zijn eigen tempo loopt valt het hijgen echt wel mee. En als hij maar op tijd gaat zitten..zijn eigen grens niet voorbij.
Oke, Gerbrand heeft nog wat moeite om zijn grenzen te bepalen (geeft hij ook zelf toe), maar als ik hem tegenhoud....hoe kan hij dan zijn grens vinden/vaststellen? Leren we niet het beste door het zelf te ervaren?
Hoe meer rust je neemt, hoe meer rust je op den duur nodig hebt.....dat is in dit geval wel bewezen haha. De fysiotherapeut had gezegd: "je moet gaan zitten voordat je pijn krijgt"....lol, dat wordt oefenen met grenzen.
Ger, bij deze mijn belofte; ik "schop" je elke dag de deur uit om die grens te vinden. Ervaar het maar ;)

De ene dag is uiteraard beter dan de andere. Dit werkt bij mij ook zo; was ik vorig weekend wat onbestemd qua gevoel en gedachten; ik wist ff niet of ik nu blij, verdrietig of teleurgesteld was...misschien wel alle 3. Kwam ik in ieder geval wat down over op anderen.  In dat soort gevallen kunnen meerdere dingen werken; Erover praten was dit keer niet de beste optie of het gezelschap van anderen opzoeken. Dit keer heb ik de stilte in mezelf opgezocht door te fietsen en creatief bezig te zijn. Vooral even op mezelf zijn....helemaal alleen. Dat is mijn manier van innerlijke rust vinden momenteel. En het werkt.

Het positieve van deze kuur is de grotere "vrijheid" door de weinige afspraken in het UMCG, dus ook wat meer mogelijkheden om iets te ondernemen. Een week op vakantie zie ik zelf niet zitten, dat kost mij te veel energie. Maar dagjes zijn overzichtelijk en kunnen we "spontaan" ondernemen op dagen dat we het samen aan kunnen. Of juist even "uit elkaar".... is ook wel eens fijn als je zoveel bij elkaar bent.
Neem vandaag: Gerbrand is gezellig met ons zwager en 2 nichtjes naar de Gamma racing day. Vanochtend om 8 uur stonden ze voor de deur en waarschijnlijk blijven ze tot eind van de middag daar hangen. Kan hij het volhouden? Ik heb er alle vertrouwen in. Weet je wat zijn grootste probleem daar zal zijn? Het vele zitten! Haha.
We zien het wel...ondertussen blijf ik lekker thuis met de kids, beetje chillen en wat knutselen of juist ff naar buiten, In ieder geval alles in alle rust. Carpe Diem toch?