Inkoppertje

Een erg onrustige nacht was onze conclusie vanochtend. Zelf was ik al met regelmaat wakker geworden ergens van, maar Gerbrand heeft ook slecht geslapen; last van brandend maagzuur, kon niet een goede houding vinden om te liggen en begon weer last te krijgen bij zijn ribben.
Uiteindelijk toch maar de paracetamol en tramadol geslikt zo rond 3 uur vannacht en dat heeft hem geholpen om in slaap te komen.
Ach, op zondag loopt er toch geen wekker af hier in huis :)

Ger wil nog ff blijven liggen, de kinderen zijn al naar beneden geslopen en spelen samen op de WII.
Mooi! Ik trek mijn hardloopkloffie aan, pak de MP3 speler en loop naar buiten.
Door allerlei perikelen schoot het hardlopen er bij in.
Het is toch echt mijn uitlaatklep, DE bezigheid waarbij ik mijn hoofd leeg krijg en nieuwe energie opdoe voor wat komen gaat. Dus "go for it Jo", zeg ik tegen mijzelf.
Het rondje gaat me prima af; ik let niet op snelheid of looptechniek, maar ontspan. Daar gaat het om!
En ik ga er nog steeds van uit: 20 juni loop ik weer op het heilige asfalt van de TT-baan.

Thuis ff opfrissen, ander kloffie aan en een echt ontbijtje maken. Nou ja, brunch onderhand....
Ik hoor ineens in de woonkamer Gerbrand met beide kinderen praten over het medicijnbakje en alle pillen die erin zitten.
"Een mooie inkopper", bedenk ik me en neem een diepe teug lucht. Ik kijk Gerbrand aan en begin te vertellen over wat de dokter heeft ontdekt en wat nu de komende weken gaat gebeuren.
Zodra het woord "kanker" valt, spert Angeline haar ogen wagenwijd open. Ze weet goed wat het is.
Beide kinderen reageren gelukkig vrij rustig. Bij Dylan vraag ik me af of de boodschap over is gekomen. Maar in ieder geval is het K-woord gevallen en geeft het ons de ruimte om hier opener over te praten.

Daarna zorgen we voor ontspanning; Dylan wil graag een kleurplaat en daarna minecraft filmpjes kijken op mijn telefoon. Gerbrand gaat ff achter het keyboard en Angeline en ik beginnen samen aan haar schilderwens; Een Yin-Yang teken met vlammen er omheen is de bedoeling.
Terwijl zij schildert, hang ik rustig achterover. Opgelucht dat dit lastige moment geweest is en genietend van haar creativiteit.
Teamwork zorgt voor het eindresultaat.....