vrijdag 14 februari 2020

Het wachten (bijna) voorbij

Even een update terwijl ik in de bus terug naar Assen zit....pfff, wat een lange zit vandaag!

Vanochtend werd ik rond half 7 even wakker om vervolgens nog ff door te slapen in de wetenschap dat Ger in kundige handen was.

Eenmaal wakker bleef ik ongedurig ronddwalen in huis tot ik uiteindelijk omstreeks 11 uur werd gebeld!
De chirurg vertelde me dat de operatie volledig volgens plan was gegaan en dat Ger overgebracht werd naar de uitslaapkamer....
Opgelucht haalde ik adem en volgde mijn eigen plan...
Klein rondje hardlopen, ff douchen en boodschappen doen... nog geen nieuws.
Rustig gaan lunchen (Beetje laat om 13 uur) en de honden nog een ronde uitlaten....
Wachten, wachten, wachten en al wat er kwam was geen bericht!

Zo tegen 17 uur toch de telefoon maar eens gepakt en gebeld.
"Nee mevrouw, hij is nog niet op zaal en zal vannacht nog in de uitslaapkamer  verblijven...?????

U kunt u om half 7 melden bij de balie, dan brengt iemand van de verpleging u wel bij uw man."

Dus....hoe dan? Waarom dan?
Dan maar in de bus en richting UMCG om de antwoorden te krijgen.

Bij Gerbrand aangekomen zie ik hem slapend en ook als hij wel wakker is, suft hij nog snel weg. Tussendoor is hij wel aanspreekbaar, dus dat komt wel weer goed.
Wat blijkt: doordat hij op zijn rug ligt en door de flinke hoeveelheid (pijn)medicatie, stopt zijn ademhaling af en toe. Het risico is nu nog te groot om hem van de bewaking af te koppelen en naar zaal te laten gaan. Dat was hem vanmiddag al verteld, maar hij was nog niet zo helder geweest dat hij er aan dacht om mij te (laten) bellen.

Maar morgen mag hij zeker terug naar de afdeling! Dus.... :D
Cya soon! Xxx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten