Afgelopen vrijdag toch het verrassende bericht dat Ger nog voor het weekend thuis zou zijn.
Na bijna 2 weken ziekenhuis was hij er ook wel helemaal klaar mee, dus voor hem een hele opluchting.
De arts gaf aan dat hij niet meer kon vinden, waar nu de diarree door veroorzaakt werd; Aangezien het nu met de sondevoeding beter leek te worden mocht hij gaan.
Met de medicatie flink aangepast, een rolstoel in bruikleen, een rugzak met pomp en voeding, daarbij nog een startpakket met slangetjes en dingetjes, mocht hij gaan. Een buurman was ontzettend lief om Gerbrand 's middags op te halen, zodat ik me kon bekommeren om het huis en de kinderen.
En dan thuiszorg. Een beetje onwennig voelt het wel, maar al snel nemen we zelf het heft in handen.
Gerbrand heeft al goed meegekeken hoe in het ziekenhuis alles werd doorgespoeld en hoe het apparaat en de slangetjes aan elkaar vast zitten, dus tja...ff oefenen.
Scheelt ook wel dat ik in mijn werk ook wel met sondevoeding te maken heb, dus tja.....
Toch wel grappig dat ik in mijn werk een autorisatie nodig heb en hier thuis gewoon de handeling mag uitvoeren....wat er al niet mis zou kunnen gaan.
Maar goed, Gerbrand en ik redden het prima samen en nu is het nog even kijken hoe het moet als ik aan het werk ben. Wat is handig om alvast 's ochtends klaar te zetten en moet er bijv. een krukje in de keuken staan zodat hij kan zitten bij het spoelen van de lijnen?
Lukt het om de sonde alleen door te spoelen met behulp van een spiegel? Ach, hier vinden we ook wel oplossingen voor. Als we het maar "zelluf" kunnen doen.
Tussendoor mag Gerbrand gewoon eten waar hij zin in heeft natuurlijk en straks (een keer) de sondevoeding afbouwen, maar nu even in relaxstand.
Feit is dat Ger zich (in kleine stapjes) beter gaat voelen en de komende tijd zullen we daar waar kan ook met regelmaat naar buiten gaan. Gelukkig is het voorjaar en kunnen we verwachten dat het weer wat beter wordt. En met alle hulpmiddelen (rolstoel, rollator en scootmobiel) komen we vast wel waar we zijn willen.
Gisteren op controle en de arts was tevreden. Inwendig was daar een juichkreet, want nu hebben we een weekje "rust en hoeven we donderdag niet extra op controle te komen. Lekker. 's Middags telefoon van de psycholoog, die na het horen van Gerbrands stem concludeerde dat het aardig beter met hem ging en zich afvroeg of ze nog iets voor Ger kon betekenen momenteel.
De afspraak gemaakt dat als het weer minder gaat, Gerbrand kan bellen om een nieuwe afspraak te maken. Ook op dit gebied denkt hij het weer "zelluf" aan te kunnen.
En.....ja, wat zou ik verder nog moeten vertellen?
Het is wederom wennen aan een nieuw ritme, even omschakelen en merken dat we toch nog heel flexibel zijn. Gelukkig maar.
Zo..en nu ben ik de rest van de dag offline. Gewoon, omdat ik daar zin in heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten